en als we zeggendat we veranderenmaar onze ziel in wezendezelfde blijft schaven we dan in werkelijkheidniet anders dan stukjes wegop zoek naar de essentievan wat we altijd al waren zoals Michelangelo David voeldetoen hij het marmer voor het eerstonder handen…
stap in je bootjevaar goed vaar welvaar uit trotseer de golven adem inde zilte wind op open waterwordt licht als de luchtwees opnieuw kind groei een nieuw bekken in de holtevan het schild van een schildpadschiet onverholen hartenuit je borst…
een cadeau waarvan je op voorhandniet weet hoe het uitpakt een constante in een wereldwaarin alles van voorbijgaande aard is een appel om dicht bij jezelf te blijventerwijl je verzocht wordt jezelf heruit te vinden een ander alfabet om meester…
hoe laat we de wekker zetten op maandagochtendmet wie we de avond ervoor naar bed zijn gegaande kat die we hebben gekochtomdat de kinderen erom vroegenwaar we de stam doorzagenzodat de eik juist omvaltof we een mes tegendraads links gebruikende…
een gebied ooit slagboomloostoegankelijk nu ondoordringbaareen reispas die overal toegang toe verleentbehalve dit vroegeraan land vastgeklit stuk grond grensposten voorheen onbemandplots omzwachteld door soldatenvoorzien van schild speer en borstplaat ze doemen op uit afwezige mistwanneer ik tot op minder dan…
het is als een kopje van je beste porseleindat je vanop achttien hoog naar beneden laatje laat niet zomaar los, je opent een voor eende vingers waarmee je het oor vasthoudtals laatsten resten duim en wijsvinger tussen hen zit de…