ik wil meer zijn dan
een korrel zand die ooit een kei hoopt te worden
ik wil meer zijn dan
een steen die vijf keer kaatst op het water
ik wil meer zijn dan
een kolk die al dat water opslokt
en wat verloren is gegaan
in de eeuwige diepte parkeert
is het genoeg als ik het zonlicht ben
dat die bodem beroert
het verlorene een tweede leven geeft
weerspiegeld in haar straal
is dat genoeg
moet ik daarvoor geel zijn
of beter nog van goud
eeuwig jong of eeuwen oud
alles weten of alles durven vergeten
almachtig en zondeloos
of net seniel en broos
wat is genoeg
met vleugels van veren en was
komt men er niet dat weet ik wel
maar de zon zwaait pas over een miljoen jaar af
en op dit moment vaart er weer een schip richting graf