frederik

van alle levens diewe haddenzouden kunnenhebben geleefd bleek dit juisthet enete zijn

er zal geen hond naar kraaienwant dat doen die beestjes namelijk nooitofschoon het trouwe viervoeters zijn ik kocht dit jaar een boek met op bladzijdedrie een tabel met daarin bolletjes één voor elke week in een mensenleven, gemiddeld gezienwant alleen…

ze waren overal in elke richting ontelbaarhandzaam voorradig voor de welgemutstenoorring- of gebarbierde lui en omgekeerdzo bolt het in die middens, tweerichtingsverkeer wij hadden ook een drankje vastzo’n kartonnen bekertje waar je meteenvan had moeten weten dat hetde verkeerde pasmunt…

Onding b    b   B  b B  bb  Bb bBb  BbBbbBbonkt hethoofd vol met gerampetampniet het soort waar jij aan denkt honnieoh neeergens door de uitgekapte krochtenbanen dwaalteen kolos het slot van zijn stroomgespannenkooi los de poort op een kier krakendin geen wind…

zelfs als niemand ze verwoordtblijven deze letters achter ze zijn een teken van gevloeid bloeden geblazen adem afhankelijkvan hoe en waar je ze leesteen primair of finaal bewijsvan hebben geleefd zoals een stempel op een paspoortvan een gewone man wachtend…

als je me een verhaal verteltbegin dan ergens voorbij het beginen laat de start onuitgesprokende spelers al gezet en desnoodsook een keer van plunje gewisseld laat het bastaardkind al geboren zijnde moeder bekomend in het kraambedde vader nietsvermoedend haar kruin…

ik kwam een blancokamer binnenop een muur stondenholle woorden geschreven levenliefdedood ik probeer ze vol te makendat doe jij ook

geef me je handmaak me rijkervul me op kies maar waarmee zilverlingenpluisjes eendenveer uit een donsdekeneen zak strooizout tegen de vrieskourijstkorrels die wanneer ik rondstap in meritselen zodat je me hoort wanneer ikachter je aan kom lopenmet liters slagroom uit…