Dit werk is een hedendaags antwoord op Music Hall 2 van Paul van Ostaijen, naar een oproep van deBuren en het project Besmette Stad.
Bal der Grotesken
Ik lees uw razernij
sturm und drang vanop een buitenparking
zoveel jaren later
er lijkt alleen maar zoveel meer gebeurd
overal dezelfde paukeslagen
waar niemand meer van opschrikt
een concerto is het geworden kriskrasso unisono op de achtergrond
razen rennen al lang het nieuwe normaal
bonzen bonzen bonzen
kunnen niet wachten
wie te lang terugplooit op zichzelf
riskeert niet meer te barsten
het was een experiment in honderd dagen
allez wat springt er nu over van dier op mens
een teek – take it easy – it’s only
don’t worry
nee toch TOCH
ik ken enkel op z’n hondjes
geef toe, ook jij hebt nooit een vleermuis horen blaffen
(maskers tellen niet jawel ze tellen wel
oh nee! wat als we geen maskers hadden
wat zou er dan met de begrippen gebeuren)
ziedaar de mens waarachtig
vriend van amazones en sirenes
kom es hier een ticket
ter bewijsvoering
BEGRIJPT U
ik scheur het maar hou het alstublieft als aandenken
opdat we nooit zouden vergeten
opgelet u staat aan de verkeerde kant van het gordijn
keep your distance bij het naar binnen gaan
uw jas mag u aan mij geven
er is nog een plaatsje op de eerste rij
geen paniek nu hebben we lichtjes in het donker
on commence la séance
SILENCE!
pssst en hou uw asem in
