er staat wat te wachten om
de hoek krijgt het vorm
iets reikt naar licht een trachten
vanonder een bed met onbesmeurde lakens
vanuit een verwilderde tuin afgeschermd
door een oud stalen hek
vanachter de letters van ongeschreven sonnetten
een gedeeld verlangen houdt het warm
het heeft het aanschijn van een smachten
knokkels jeukend van honger huiden
met paringsdrang
twee onvervulde harten
wisten dat het kwam
samen kloppen ze hun bloed
in nieuwe banen