toen de dagen stopten
wanneer ik mijn ogen sloot
droomde ik van vliegen
zonder vleugels
er zaten bladwijzers tussen de tijd
je kon er met gemak
ezelsoren in plooien
op de achterzijde stonden waarschuwingen
die mensen uit het later
daar hadden achtergelaten
leef koester verstop je niet
sta weer op fluit het meisje na
verf een muur geel met oranje stippen
wees dronken van de juiste dingen
en je eigen superheld
schroom zet geen zoden aan de dijk
lok de schaamte met propere lakens
het bed weer in en laat het daar
een wiegedood sterven
nu bloeden de dagen in elkaar over
en sta ik aan de grond genageld
ik weet nog dat het kon
straks valt opnieuw de avond
af en toe verliest een zwaluw een veer