een rothko neergestreken aan de einder
eist alle licht op, topjes bomen samengeklit
pretenderen in het tegendonker voor kerkje
door te gaan, een lint huizen in zwart
laat zich afgetekend over aan het gebeuren
voor mijn voeten het pad ernaartoe
in mijn rug speelt het modernisme zich af
als een stomme action painting, grote koplampen
trekken strepen over de straat
een terriër met neongroene halsband
rent over het trottoir, zijn canvas
ik richt me weer op de einder, set my mark
op grijsblauw wegsmeltend in oranje
gedempt lichterlaaie
einder
daarom staat die r daar niet verkeerd
hoe we ze ook fixeren rollen de dingen door
buiten het bereik van de finaliteit