de lege stoelen voelen niet meer leeg
het bronzen kussen aan de andere kant
van de sofa berust op kamertemperatuur
het verwelkomt de korter gewrongen dagen
een ten minste houdbaar tot verlangen
verlengt zichzelf
aan het kookvuur dwarrelen je heupen
zoals de bladeren van het loof aan het raam
op een nummer dat Ruined heet
maar je staat niet bol van de melancholie, alleen
weet je niet waarom dat een overwinning
moet noemen
*na het beluisteren van ‘Ruined‘ van Adrienne Lenker