we zien het in elkaars ogen zoals
de ene overspelige de andere herkent maar
dit is geen spel nee nee dit is de bittere ernst
van alle dag wee de verraders
er zit zo veel onder de mat
boete schaamte schuld braaksel verdriet beplast beddengoed
scherven van onszelf kapjes uit een medemens
we doen het zelden alleen onszelf aan
moordwapens flarden van verwoesting een verdwaald madeliefje
wie veegt schraapt meer dan alleen het ongewenste weg
zo veel onder de mat
een brei angstvallig weggemoffeld
het garen bij de haren opgetild
we zijn als de dood voor molshoopjes
willen alles gladgestreken
stampen er met onze voeten op
zo veel
het raakt niet uitgedoofd
nooit meer dan halfdood
het blijven kooltjes oranje zwart
geweld onder onze zolen bloed in ons hart
kijk ons dansen
snel een bezem
daar loopt nog wat
onderuit