Verborgen kamer

wat is een huis meer dan een handvol ruimtes
waarin we proberen thuis te komen wanneer
de sleutel in onze hand het slot opheft

we bekleden ze met verf, kasten en schilderijen
om de echo’s van onze stemmen te breken
plaatsen lampen om het donker te lijf te gaan
en proberen in elke vaas naast bloemen
een stukje van onszelf te proppen

we leggen wol op een bed om er warmte in te vinden
en hangen spiegels op omdat we denken
dat we zo onszelf in de ogen kunnen kijken

de meesten onder ons stoppen er ook nog
een kat in, een eega, een kind
om onze verlangens onderdak te bieden
eenzaamheid te bezweren
of omdat het nu eenmaal zo hoort
en dan heb je nog zij die blijven bouwen
in de hoop dat die ene kamer het antwoord biedt

we doen zo ons best
lopen door deuren, hollen trappen op en af
op en pas die zo vaak niet de onze is
maar vergeten aldoor dat de enige plaats
waarin we echt kunnen wonen niet van steen en mortel is
al is ze nog zo hard dichtgemetst

de enige plaats waar elk van ons woont
echt zijn thuis kent
is de kamer van ons hart

alleen wie daar de ramen van opent
kan het leven horen zingen