Ik lees momenteel Net echt van Saskia De Coster. In haar roman wordt het hoofdverhaal geflankeerd door persoonlijke reflecties van een niet nader genoemd persoon, over leven en schrijven. Een van die reflecties luidt: ‘Verbeelding bestaat niet. Het is een…
je wilde dat je kon zeggen dagik hou van de dag, het komen en gaanhet uitschieten, het aankloppen, het heengaanen het welbehagen daartussen, wat open gegooidwat nooit helemaal verhuld een gezel die je door zich laat wandelenje je eigen pad…
Voor het eerst toen ik daar was, op driedaagse trip door de stad waarvan ik de binnenste schil als mijn binnenzak ken, werd ik overvallen door iets anders waar ik ondertussen aan gewoon ben, maar wat ik niet van me…
moederziel alleenzoek iknaar een moederzieleen ziel van een moeder of een ziel met alleen moederin is ook al goed
een hemel bij volle maan, alle wolken opzij geduwdfluisterlingen zingen zwijgend op de tonenvan de lucht, als dit het is als dit het is het ontpoppen uit een cocon en vleugels krijgendaar niet van kunnen afzien, het is nu eenmaalwat…
Na een koudwaterkastijding onder de douche – goed voor de nervus vagus, heb ik me een dik jaar geleden laten inprenten door een filmpje op Instagram van een auteur die een boek over het onderwerp had geschreven – stap ik…
de lucht hoort niet maar zit vol van geschreeuwde lucht hoort niet vol te zitten met bommenwolken horen geen kogels te vangen, niet verdrongente worden door de nevel van rookpluimengeen hagel van haat te dragen wolken horen vol te zijn…
“Dit is het leven waar we van gedroomd hebben sinds we 17 waren. We hebben alles wat we nodig hebben. Onze kinderen groeien hier op. Dit is onze thuis. Als ze me weg willen, zullen ze me moeten wegdragen.” Deze…