het begint bij waar het ooit begonals alles goed waseen aaibare kruin in wording nekvel laat zijn appel stilkeels losnaarmate je minder adam wordteen ooglid meandert, een tweede volgt gedweedaarboven geven wenkbrauwen hun spankracht prijswangen zuigen zich vast, alsof een…
op een binnenplein van een museumrechts, afhankelijk van waar je ziet,van de Joodse wijk in Praag, nietzo ver van waar Kafka z’n handenervan afgetrokken heeft, legteen grasmaaier een omwald perkje strak voor wie een handvol dorre plekken deed anderehulp vermoeden,…
Ik krijg er mijn hoofd niet rond. Vorige week toonde mijn jongste zoon me op zijn telefoon een leuke familiefoto met zijn neefjes en nichtje. Geen echte, maar eentje al was hij getekend door Studio Ghibli, de Japanse animatiestudio opgericht…
er waren ooit dingen die tot ons sprakenje hebt er ongetwijfeld al van gehoordboeken, platen, stenen tafelen, een dorre struik ze konden vuur vatten, de dingenniet allemaal, natuurlijk niet, enkelingeneen stem, een woord, een gebaar, een weerwoord hoog oplaaiend, een…
Een goeie maand geleden zag ik Evi Hanssen in een praatprogramma spreken over haar debuutroman. Aan dezelfde tafel zaten enkele gasten die Trumps baldadige optreden Zelensky in het Witten Huis en de potentiële gevolgen ervan kwamen duiden. Evi Hanssen kwam…
Het is gebeurd. Nee, ik heb geen lief. Maar het boeit me ook niet meer. En dat voelt raar, maar goed. En ik heb geen idee hoe het gekomen is. Anderhalve maand geleden zat ik weer eens in een hardnekkige…
‘Men zou nog denken dat je er woont,’ stuurde een vriend als reactie op een Instagramstory dit weekend. Rotterdam. ‘3% van de tijd,’ zei ik. ‘Maar 12-15 dagen per jaar.’ Ondertussen is dat wel vaak genoeg om er van heel…
voor het eerst in enige tijdboende ik in enige tijdde hoge glasramen vaagde alle afdrukken wegdie hun indruk hadden nagelatenen daarmee ook een bewijs van gebeuren voetbalsporen en vliegenpusuit verwaaide seizoenenhondenpoten en vingerafdrukkendie wilden ontsnappen of snakten naar ontvangst weer…