Pandemierestanten
We zouden het nooit meer doen. Dat hadden ze ons zovele malen gezegd dat we er zelf doordrongen van waren geraakt. Nooit meer. Maar niets bleek minder waar. Het is de eerste week van het nieuwe jaar. Ik ben in…
We zouden het nooit meer doen. Dat hadden ze ons zovele malen gezegd dat we er zelf doordrongen van waren geraakt. Nooit meer. Maar niets bleek minder waar. Het is de eerste week van het nieuwe jaar. Ik ben in…
De laatste tijd komen er weinig nieuwe schrijfsels uit mijn pen. Enkele pogingen tot gedichten, maar nog niets afgerond. Overdenker die ik ben, probeer ik dan te achterhalen hoe dat komt. De enige reden die ik kan bedenken is dat…
Ik bots er nog maar eens op. Het gele schermpje van de dating app die met drie woorden en een uitroepteken – Dat was het! – aangeeft dat de voorraad vrouwen die het algoritme wist te vinden is uitgeput. Jammer.…
Soms vallen appels die niet ver van de boom vallen akelig dicht tegen de stam. Dinsdagavond was het weer zover. Het was voorbij tienen, de avond eindelijk koud genoeg om voor de eerste keer dit najaar met een dekentje op…
Je wordt wakker. De klok op je smartphone heeft zichzelf aangepast aan het winteruur. Je kijkt uit naar de start van het gelijknamige programma op Canvas, aan je vertrouwde relatie met een witte hond, een harige absurde presentator en gasten…
Drie nachten ver, Elzas, Frankrijk, op een plaats waar je de Duitse grens kan ruiken. In onze compacte campingbungalow zijn de muren flinterdun. Dat leidt tot nieuwe avondrituelen. Floris, mijn jongste, slaapt naast mij in het tweepersoonsbed, wij houden ons…