daar op de rand van de hellingstond ooit ons kampbij de geknakte stam die in zijn valdoor een andere werd gered onder dat toeval sprokkelden weeen eigen schuilplaats bij elkaar altijd schoten er wel nieuwe takken opverstopt tussen eeuwige herfsten…
in elk levensterft een mens drie keerjong middelbaar en echt alleenwanneer de liefde begraven wordtis het voorgoed
vanuit de trein het raam rechtstwee schapen langs een laag witgekalkt huis ze wachten tegen een poort op toestemming neegeen poort een stel houten balkenen een gat, gapend het eerste heeft haar poot al opgetrokkenklaar om het beloofde land te…
op een dag als dezelaat woorden woorden zijnzowel zij die soelaas brengenals zij die splinters achterlaten schud ze door elkaarhaal ze door een hakselaarstop het gruis in zo’n sieraadwaar mensen een rijstkorrel in stoppenhang er een rond elke halsknip een…
we liepen elkaar tegen het lijf op een trapwat om te beginnen al gek waswe stapten allebei omhoogwaren niet gelijk vertrokkenhadden dezelfde tred in de benen nu nog hebben we er het raden naarof we samen boven zullen komen en…
van alle levens diewe haddenzouden kunnenhebben geleefd bleek dit juisthet enete zijn