pootjes in de sneeuwafdrukken in groeiversnellingeen boek dat zichzelf in handenneemt en de bladzijden omdraait vingers die een voor een loslatendriewielers in een hoekvan het tuinhuis brons doen pakkenmonsters onder het bed vervangendoor stapels juppiebladen de muziekdoos op het nachtkastjedie…

toen de dagen stoptenwanneer ik mijn ogen slootdroomde ik van vliegenzonder vleugels er zaten bladwijzers tussen de tijdje kon er met gemakezelsoren in plooien op de achterzijde stonden waarschuwingendie mensen uit het laterdaar hadden achtergelaten leef koester verstop je nietsta…

daar komen ze weer aanzettennet wanneer je op je handdoek ligthet uitgeklopte zand heeft zijn wegtussen je benen terug gevondenhun handjes klimmen langs je harennaar omhoogze ruiken naar zomerzonzweetsproetjes komen piepen rond neusjesdie van hot naar her bewegen endaardoor nooit…

op een dag waar we niet om hadden gevraagdleerden ze ons kijken van zo en niet andersveulens twee aan twee een juk omdat geen kinderhals ooit kon torsenmaar zo was het voorgeschreven zieners en dienaren allerhandelegden ons lam voor een…

wat is een huis meer dan een handvol ruimteswaarin we proberen thuis te komen wanneerde sleutel in onze hand het slot opheft we bekleden ze met verf, kasten en schilderijenom de echo’s van onze stemmen te brekenplaatsen lampen om het…

hoor eens men denkt altijd dat stilteeen niets is waarin alles vervaltmaar die vrees is een leugenzoals er wel meer leugens de ronde doenover dingen die men niet in de ogen durft te kijken ik zal u zeggen, het tegendeel…