wanneer alles — je weet wel —en we niet meer kunnenomdat het gedaneblijft de poëzie met weerbarsthaar ding doen een vensterblad dat na een klemgeleefdleven los komt te zitten mierenkolonies en kaleidoscopen koraal dat een weg vindtin verzuurde wateren de…
sneeuw is opgehouden met vallenandere dingen tuimelen verderje tuimelt mee, daarna volstaat wentelentot er niets meer ____ als sneeuw maar tot dusver tuimel je nogdoor het hoge gras als de andere apende meesten van hen krijsen, vormen kringenwaarin ze met…
in een lichaam werd een huis wakkerknieholte, hartkamer, ribbenkast, sleutelbeen tabula rasa klonk lijfs deviesdat leden in stelling bracht om verweerdegewelven met balken te stutten enruggewervels in de juiste hellingsgraadte krikken alles diende wit gemaaktals na een overjaarse winterslaapin een…
we hebben wat onvermoed vermogen klaaren op de tweede lade in de kast een ampèremetervoor ons op de grond ligt een stilleveningeplugd met draadjes, als back-up een jerrycanmet een onuitgegeven brandstof we strijden nog even wie het woord neemten de…
klein geluk, een zakdoek terugvindenin de binnenzak van je jas we wandelden samen naar het pleinde lantaarnen bleven aan totwe ze zagen doven vanop de brugboven het water, de barmanketende zijn terrasstoelen vast samen met het einde van de dag…
zoals een tulpenveld dat zich dicht plooitbij het vallen van de nacht ik schreeuw zoals een raam dat is blijvenopen staan bij een onweer ik schreeuw zoals een luipaard verschanstin de kruin van een savanneboom ik schreeuw zoals een pasgeboren…